Aftellen...
Door: nickykonings
Blijf op de hoogte en volg nicky
09 April 2011 | Kameroen, Limbe
Hallo allemaal. Het is weer een hele tijd geleden, ja..twee weken en ik had nog wel zo mooi in m’n laatste verhaal gezegd dat ik geen twee weken zou wachten. Vorig weekend erg druk weekend gehad en daarom ook geen tijd om naar internet cafe te gaan. ’s Avonds na werk is het vaak te laat om nog met m’n laptop over straat te lopen en het is niet slim om dat te doen als het donker is, hier houd ik me dan ook maar aan. Het voordeel is nu dat ik ondertussen weer wat meer te vertellen heb.
We zijn ondertussen verhuisd naar een nieuw vrijwilligershuis. Woow, wat een vooruitgang. Vrijdag om 13u zijn enkele verzorgers naar het oude vrijwilligershuis gekomen en hebben ons geholpen met verhuizen. Alles moest mee. We zijn verhuisd omdat Peeter (the big boss) de buurt van ons oude huis niet veilig vond en eerlijk is eerlijk, het huisje zag er ook een beetje vervallen uit (vraag m’n ouders maar:P).. Er was vaak geen water, er stond schimmel op de muren en het ’s nachts hielden de kakkerlakken je gezelschap in je bed… Nu hebben we een grote villa met enorme woonkamer, ruime keuken en de slaapkamers zien er echt verzorgd en goed uit. Geen schimmel en kakkerlakken dus (nu heb ik wel het aangename gezelschap van dikke rode mieren in m’n bed, maar liever mieren dan kakkerlakken). We hebben een douche en bad waar ieder moment van de dag (koud) water uit komt en zelfs twee kamers met airco. Deze mochten we echter niet meer gebruiken omdat de rekeningen dan te hoog werden. Tevens werd ons verteld dat alle meubels die nu in het huis staan, van de vorige eigenaar zijn en over een maand weg moeten. Dikke pech voor de vrijwilligers die na mij komen en ideaal voor mij want binnen 3 weken ben ik toch weg! Haha! Lekker kale boel wordt het hier over paar weekjes dus. Wat het huis nu zo speciaal maakt komt mede door de meubels. Het enige dat wij van het oude huis over hebben aan meubels, zijn een lelijke tafel en een (minstens) 100 jaar oude bank die volgescheten is door onze lieve kat Mootch…Maar ach, het zal mij een zorg zijn, ik kan nog even genieten van de luxe die we nu hebben, en vergeleken met ons oude huis is dit dus pure luxe! We hebben een nieuwe security gard, dus helaas geen Jerome meer. Het werd hem (op z’n Afrikaans dus) op de dag dat we verhuisden verteld dat hij niet met ons mee kon naar het nieuwe huis. Blijkbaar heeft Lwc een ander security bedrijf genomen of deze security gard was hier al en wilden ze niet wegsturen. Jerome was er kapot van en wij ook wel. Misschien voerde hij z’n werk niet als de beste uit, maar hij is toch een vriend geworden die er iedere dag was als we van ons werk kwamen (net zoals een hond:P).. Ook heeft ons nieuwe huis 4 honden en 7 puppies. Soms voelt het net als een dierentuin hier. Ook over de gezondheid van de honden ben ik niet te spreken. Er werd nauwelijks naar de beesten omgekeken en ze zien er dan ook niet uit. Vlooien, teken, wonden, kreupel, noem maar op. Gelukkig is onze dierenarts Emily nu hier om beter voor de honden te zorgen en de puppies worden weggegeven aan mensen die ze willen hebben. Ook dit verloopt niet zo soepel omdat ze absoluut geen teefjes willen, de reutjes zijn volgens de Kameroeners veel betere waakhonden. Nu ik dit verhaal aan het schrijven ben hoor ik ook een van de dakpannen klapperen op het plafond. Een van de ijzeren platen die aan het dak bevestigd zijn hangt los en als het een beetje waait hoor je een prachtig gebonk door het hele huis. Wat ook nog een geluk is, precies boven mijn slaapkamer! Het wordt heel snel gemaakt zeggen ze, ik schat over een maandje dus ofzo! Ook hebben ze ons internet in het huis beloofd, waarschijnlijk ook over een maand dus:P
Voor de rest hebben we afgelopen week nog een baby borrel gehad. Simon (drills verzorger) heeft enkele maanden geleden een baby gekregen en vernoemd naar Annelies, de Nederlandse vrijwilligster die ook hier is. Dit laat wel zien hoe speciaal zij voor de verzorgers is. Ze vond het dan ook een hele eer dat Simon en zijn vrouw hun baby naar haar vernoemd hebben. Heel erg lang ben ik niet op dit feestje geweest omdat ik van te voren naar het strand ben geweest met Jelke en Gloria (de moeder van het gastgezin waar ze verblijft). Hierna vis gaan eten en voor Jelke lekkere taaie soja, omdat ze geen vis lust. Het was twee weken geleden al afgesproken dat we deze dag naar het strand gingen en erna vis gingen eten, dus toen Simon me uitnodigde voor zijn baby feest, moest ik helaas zeggen dat ik niet kon. Maar hier nam hij geen genoegen mee, kom maar na je afspraak. Uiteindelijk was ik er pas om 21.30 en Emily en Annelies wilden rond 23u naar huis dus heel laat heb ik het niet gemaakt.
Morgen is de bruiloft van Akki (dierenarts assistent van LWC) en voor deze gelegenheid zijn Emily en ik stof op de markt gaan uitzoeken en hier laten we een jurk van maken. Hopelijk wordt het wat. Hij moest in ieder geval lang zijn en er moesten mouwtjes aan zitten. Dit wisten we van te voren niet dus ik had een elegant strapless modelletje uitgezocht. Later hoorden we dat dit niet gepast was voor in de kerk (waar we weliswaar 5 u in gaan zitten/staan/dansen!!). Probleem is gelukkig opgelost met een bijpassende sjaal. Ik ben heel erg benieuwd hoe deze Afrikaanse bruiloft zal zijn en ik verwacht er veel van! Als er maar geen fufu corn als diner is!
Afgelopen week hele week met chimps gewerkt samen met Andreas. Hij heeft me al gepromoveerd tot the boss van de chimps:D… woensdag was er een tekort aan staff en hebben we met twee de hele chimp sectie moeten doen. Dit is werk dat je normaal met drie doet dus we hebben tot 3uur in de middag alleen maar hokken zitten schoonmaken. ‘Wauw, I’m sooo tired’ schreeuwde Adreas aan het einde van de dag uit! En dan moet je eigenlijk horen HOE hij dit zegt, dat is eigenlijk het leukste:P.. De dag verliep ook niet helemaal vlekkenloos. Aan het begin van de dag (en dit is dan ook meteen het moeilijkste gedeelte) is het de bedoeling alle chimps buiten te krijgen zodat wij de hokken kunnen schoonmaken. Er zijn natuurlijk altijd eigenwijze chimps die lekker binnen willen blijven en dan ook met geen mogelijkheid buiten te krijgen zijn. Wat Andreas en Victor normaal gesproken dan doen is een grote ijzeren stok pakken en hiermee tegen de hokken slaan. Dit maakt een enorm kabaal en is normaal gezien wel genoeg om de laatste paar eigenwijsjes buiten te krijgen. Ik dacht dat ik dit ook wel kon. ‘Let me get the stick Andreas!’.. Ik stak vol zelfvertrouwen de stok door de tralies en wilde ermee heen en weer zwiepen zoals ik dit Andreas en Victor meerdere keren zag doen, maar ik denk dat eigenwijze chimpansee Jacob meteen door had dat ik maar een amateurtje was en in een beweging had hij mijn lange ijzeren stok te pakken. Andreas scheeuwde nog, ‘aiiiiiiiiiiiiiiiii, don’t give it to him, he’s so stubborn!’ Maar toen was het natuurlijk al te laat. Jacob had m’n stok al te pakken en wist ook precies wat hij ermee wilde doen! Hij begon als een gek andere chimps te achtervolgen en ze te steken met de stok. Hij merkte al snel dat hij veel schade kon aanrichten met dit ijzeren ding en begon alle waterbakken van binnenuit om te stoten en de ijzeren platen van het dak af te slaan. We moesten deze stok terug krijgen maar Jacob ging ‘m met geen mogelijkheid geven! Ik heb geprobeerd Jacob om te kopen met mango’s, dit is hun lievelings fruit en hier doen ze echt alles voor, maar de stok terug geven ging Jacob dan toch net iets te ver! Steven de tuinman kwam erbij en Jacob probeerde Steven met de stok te steken door de tralies heen en iedere keer was hij ons net te snel af door de stok snel terug te trekken als wij ‘m wilde pakken. Twee uur heeft het geduurd voor we dit monsterlijke ding eindelijk terug hadden! Steven was ‘m net iets te snel af en na enkele minuten stoktrekwedstrijdje won Steven. Welliswaar vloog hij achteruit op de grond, maar we hadden de stok terug en Jacob kon de boel niet verder afbreken.. Ik dacht dat ik het ergste nu wel gehad had maar toen we later de hokken van de andere groep schoon maakte wist chimp Papaya mijn handschoen af te pakken. Ik stond net iets te dicht bij de kooi en leunde met m’n hand op de voederbakken, waar ze ruimte hebben om hun hand een groot stuk door te steken. Ik ben blij dat m’n handschoen een stuk te groot is anders had hij m’n hele hand mee getrokken en niet alleen m’n handschoen! Wow hij was zo trots dat hij ‘m te pakken had! Hij trok de handschoen over z’n hand en begon ermee in het rond te rennen, om de andere chimps een beetje jaloers te maken! Net kinderen!!!
Gisteren is Mac (‘your best friend’ zoals Andreas altijd zegt) eindelijk weer buiten gelaten na 4 maanden binnen zitten. Hij is één van de slimste chimps die ze hebben en vond altijd een weg naar buiten om te ontsnappen. Nu hebben ze een nieuwe constructie met elektriciteit gemaakt en elke hoekje van het buitenverblijf is dan ook extra goed beveiligd zodat Mac geen ontsnappingspoging kan doen. Ik was enorm benieuwd naar z’n reactie als hij buiten kwam en het is ongelofelijk wat hij deed. Hij rende als een gek naar buiten en heeft voor werkelijk de hele dag rondjes gelopen, kijkend naar het electriciteitshek, of hij een foutje in de nieuwe constructie kon vinden! Hij had geen rust om te eten of te spelen met de andere chimps, hij bleef rondjes lopen kijkend naar het hek. Volgens dierenarts John zal hij dit enkele dagen blijven doen tot hij ontdekt dat er echt geen uitweg is en dan zal hij hopelijk rust vinden. Oftewel hij zal een uitweg vinden en ontsnappen, waar ook veel mensen bang voor zijn. Je hoeft maar een klein foutje te maken en Mac heeft het nog eerder gezien dan jijzelf. Het is voor de rest geen probleem als hij ontsnapt. Hij is zo goedaardig als een chimp maar kan zijn en wil gewoon tussen de mensen inzitten. Toen John hem de laatste keerde wilde verdoven met het dartpistool, haalde hij het dartpijlte uit z’n bil en gaf het terug aan John. Alsof hij wilde zeggen, hier je bent iets verloren! Stiekem hoop ik dat hij ontsnapt, dan kan ik eindelijk eens met hem knuffelen! Ben er alleen nog niet helemaal uit of hij me iets zou kunnen aandoen, hij is enorm groot en denk dat hij z’n eigen krachten niet zo goed kent:P..
Morgen is de bruiloft van Akki dus het wordt een hele ervaring om dit mee te maken. Gelukkig hebben Annelies en ik beide vrij gekregen voor zondag, alhoewel John wel een beetje moeilijk deed in het begin… ‘Wellll, we are so short in staff now’!! (en dan moet je eigenlijk even horen hoe hij dit zegt, zeg het maar na zo sloom als je kunt!)..
Nog drie weken en het zit er alweer op! Echt ongelofelijk, ik wilde niemand geloven in het begin toen iedereen tegen me zei dat de tijd voorbij zou vliegen als ik eenmaal gewend was! De tijd vliegt voorbij!!! Dus bij deze, jullie hadden allemaal gelijk;)
Dikke kus en nu tot heeel snel!!
We zijn ondertussen verhuisd naar een nieuw vrijwilligershuis. Woow, wat een vooruitgang. Vrijdag om 13u zijn enkele verzorgers naar het oude vrijwilligershuis gekomen en hebben ons geholpen met verhuizen. Alles moest mee. We zijn verhuisd omdat Peeter (the big boss) de buurt van ons oude huis niet veilig vond en eerlijk is eerlijk, het huisje zag er ook een beetje vervallen uit (vraag m’n ouders maar:P).. Er was vaak geen water, er stond schimmel op de muren en het ’s nachts hielden de kakkerlakken je gezelschap in je bed… Nu hebben we een grote villa met enorme woonkamer, ruime keuken en de slaapkamers zien er echt verzorgd en goed uit. Geen schimmel en kakkerlakken dus (nu heb ik wel het aangename gezelschap van dikke rode mieren in m’n bed, maar liever mieren dan kakkerlakken). We hebben een douche en bad waar ieder moment van de dag (koud) water uit komt en zelfs twee kamers met airco. Deze mochten we echter niet meer gebruiken omdat de rekeningen dan te hoog werden. Tevens werd ons verteld dat alle meubels die nu in het huis staan, van de vorige eigenaar zijn en over een maand weg moeten. Dikke pech voor de vrijwilligers die na mij komen en ideaal voor mij want binnen 3 weken ben ik toch weg! Haha! Lekker kale boel wordt het hier over paar weekjes dus. Wat het huis nu zo speciaal maakt komt mede door de meubels. Het enige dat wij van het oude huis over hebben aan meubels, zijn een lelijke tafel en een (minstens) 100 jaar oude bank die volgescheten is door onze lieve kat Mootch…Maar ach, het zal mij een zorg zijn, ik kan nog even genieten van de luxe die we nu hebben, en vergeleken met ons oude huis is dit dus pure luxe! We hebben een nieuwe security gard, dus helaas geen Jerome meer. Het werd hem (op z’n Afrikaans dus) op de dag dat we verhuisden verteld dat hij niet met ons mee kon naar het nieuwe huis. Blijkbaar heeft Lwc een ander security bedrijf genomen of deze security gard was hier al en wilden ze niet wegsturen. Jerome was er kapot van en wij ook wel. Misschien voerde hij z’n werk niet als de beste uit, maar hij is toch een vriend geworden die er iedere dag was als we van ons werk kwamen (net zoals een hond:P).. Ook heeft ons nieuwe huis 4 honden en 7 puppies. Soms voelt het net als een dierentuin hier. Ook over de gezondheid van de honden ben ik niet te spreken. Er werd nauwelijks naar de beesten omgekeken en ze zien er dan ook niet uit. Vlooien, teken, wonden, kreupel, noem maar op. Gelukkig is onze dierenarts Emily nu hier om beter voor de honden te zorgen en de puppies worden weggegeven aan mensen die ze willen hebben. Ook dit verloopt niet zo soepel omdat ze absoluut geen teefjes willen, de reutjes zijn volgens de Kameroeners veel betere waakhonden. Nu ik dit verhaal aan het schrijven ben hoor ik ook een van de dakpannen klapperen op het plafond. Een van de ijzeren platen die aan het dak bevestigd zijn hangt los en als het een beetje waait hoor je een prachtig gebonk door het hele huis. Wat ook nog een geluk is, precies boven mijn slaapkamer! Het wordt heel snel gemaakt zeggen ze, ik schat over een maandje dus ofzo! Ook hebben ze ons internet in het huis beloofd, waarschijnlijk ook over een maand dus:P
Voor de rest hebben we afgelopen week nog een baby borrel gehad. Simon (drills verzorger) heeft enkele maanden geleden een baby gekregen en vernoemd naar Annelies, de Nederlandse vrijwilligster die ook hier is. Dit laat wel zien hoe speciaal zij voor de verzorgers is. Ze vond het dan ook een hele eer dat Simon en zijn vrouw hun baby naar haar vernoemd hebben. Heel erg lang ben ik niet op dit feestje geweest omdat ik van te voren naar het strand ben geweest met Jelke en Gloria (de moeder van het gastgezin waar ze verblijft). Hierna vis gaan eten en voor Jelke lekkere taaie soja, omdat ze geen vis lust. Het was twee weken geleden al afgesproken dat we deze dag naar het strand gingen en erna vis gingen eten, dus toen Simon me uitnodigde voor zijn baby feest, moest ik helaas zeggen dat ik niet kon. Maar hier nam hij geen genoegen mee, kom maar na je afspraak. Uiteindelijk was ik er pas om 21.30 en Emily en Annelies wilden rond 23u naar huis dus heel laat heb ik het niet gemaakt.
Morgen is de bruiloft van Akki (dierenarts assistent van LWC) en voor deze gelegenheid zijn Emily en ik stof op de markt gaan uitzoeken en hier laten we een jurk van maken. Hopelijk wordt het wat. Hij moest in ieder geval lang zijn en er moesten mouwtjes aan zitten. Dit wisten we van te voren niet dus ik had een elegant strapless modelletje uitgezocht. Later hoorden we dat dit niet gepast was voor in de kerk (waar we weliswaar 5 u in gaan zitten/staan/dansen!!). Probleem is gelukkig opgelost met een bijpassende sjaal. Ik ben heel erg benieuwd hoe deze Afrikaanse bruiloft zal zijn en ik verwacht er veel van! Als er maar geen fufu corn als diner is!
Afgelopen week hele week met chimps gewerkt samen met Andreas. Hij heeft me al gepromoveerd tot the boss van de chimps:D… woensdag was er een tekort aan staff en hebben we met twee de hele chimp sectie moeten doen. Dit is werk dat je normaal met drie doet dus we hebben tot 3uur in de middag alleen maar hokken zitten schoonmaken. ‘Wauw, I’m sooo tired’ schreeuwde Adreas aan het einde van de dag uit! En dan moet je eigenlijk horen HOE hij dit zegt, dat is eigenlijk het leukste:P.. De dag verliep ook niet helemaal vlekkenloos. Aan het begin van de dag (en dit is dan ook meteen het moeilijkste gedeelte) is het de bedoeling alle chimps buiten te krijgen zodat wij de hokken kunnen schoonmaken. Er zijn natuurlijk altijd eigenwijze chimps die lekker binnen willen blijven en dan ook met geen mogelijkheid buiten te krijgen zijn. Wat Andreas en Victor normaal gesproken dan doen is een grote ijzeren stok pakken en hiermee tegen de hokken slaan. Dit maakt een enorm kabaal en is normaal gezien wel genoeg om de laatste paar eigenwijsjes buiten te krijgen. Ik dacht dat ik dit ook wel kon. ‘Let me get the stick Andreas!’.. Ik stak vol zelfvertrouwen de stok door de tralies en wilde ermee heen en weer zwiepen zoals ik dit Andreas en Victor meerdere keren zag doen, maar ik denk dat eigenwijze chimpansee Jacob meteen door had dat ik maar een amateurtje was en in een beweging had hij mijn lange ijzeren stok te pakken. Andreas scheeuwde nog, ‘aiiiiiiiiiiiiiiiii, don’t give it to him, he’s so stubborn!’ Maar toen was het natuurlijk al te laat. Jacob had m’n stok al te pakken en wist ook precies wat hij ermee wilde doen! Hij begon als een gek andere chimps te achtervolgen en ze te steken met de stok. Hij merkte al snel dat hij veel schade kon aanrichten met dit ijzeren ding en begon alle waterbakken van binnenuit om te stoten en de ijzeren platen van het dak af te slaan. We moesten deze stok terug krijgen maar Jacob ging ‘m met geen mogelijkheid geven! Ik heb geprobeerd Jacob om te kopen met mango’s, dit is hun lievelings fruit en hier doen ze echt alles voor, maar de stok terug geven ging Jacob dan toch net iets te ver! Steven de tuinman kwam erbij en Jacob probeerde Steven met de stok te steken door de tralies heen en iedere keer was hij ons net te snel af door de stok snel terug te trekken als wij ‘m wilde pakken. Twee uur heeft het geduurd voor we dit monsterlijke ding eindelijk terug hadden! Steven was ‘m net iets te snel af en na enkele minuten stoktrekwedstrijdje won Steven. Welliswaar vloog hij achteruit op de grond, maar we hadden de stok terug en Jacob kon de boel niet verder afbreken.. Ik dacht dat ik het ergste nu wel gehad had maar toen we later de hokken van de andere groep schoon maakte wist chimp Papaya mijn handschoen af te pakken. Ik stond net iets te dicht bij de kooi en leunde met m’n hand op de voederbakken, waar ze ruimte hebben om hun hand een groot stuk door te steken. Ik ben blij dat m’n handschoen een stuk te groot is anders had hij m’n hele hand mee getrokken en niet alleen m’n handschoen! Wow hij was zo trots dat hij ‘m te pakken had! Hij trok de handschoen over z’n hand en begon ermee in het rond te rennen, om de andere chimps een beetje jaloers te maken! Net kinderen!!!
Gisteren is Mac (‘your best friend’ zoals Andreas altijd zegt) eindelijk weer buiten gelaten na 4 maanden binnen zitten. Hij is één van de slimste chimps die ze hebben en vond altijd een weg naar buiten om te ontsnappen. Nu hebben ze een nieuwe constructie met elektriciteit gemaakt en elke hoekje van het buitenverblijf is dan ook extra goed beveiligd zodat Mac geen ontsnappingspoging kan doen. Ik was enorm benieuwd naar z’n reactie als hij buiten kwam en het is ongelofelijk wat hij deed. Hij rende als een gek naar buiten en heeft voor werkelijk de hele dag rondjes gelopen, kijkend naar het electriciteitshek, of hij een foutje in de nieuwe constructie kon vinden! Hij had geen rust om te eten of te spelen met de andere chimps, hij bleef rondjes lopen kijkend naar het hek. Volgens dierenarts John zal hij dit enkele dagen blijven doen tot hij ontdekt dat er echt geen uitweg is en dan zal hij hopelijk rust vinden. Oftewel hij zal een uitweg vinden en ontsnappen, waar ook veel mensen bang voor zijn. Je hoeft maar een klein foutje te maken en Mac heeft het nog eerder gezien dan jijzelf. Het is voor de rest geen probleem als hij ontsnapt. Hij is zo goedaardig als een chimp maar kan zijn en wil gewoon tussen de mensen inzitten. Toen John hem de laatste keerde wilde verdoven met het dartpistool, haalde hij het dartpijlte uit z’n bil en gaf het terug aan John. Alsof hij wilde zeggen, hier je bent iets verloren! Stiekem hoop ik dat hij ontsnapt, dan kan ik eindelijk eens met hem knuffelen! Ben er alleen nog niet helemaal uit of hij me iets zou kunnen aandoen, hij is enorm groot en denk dat hij z’n eigen krachten niet zo goed kent:P..
Morgen is de bruiloft van Akki dus het wordt een hele ervaring om dit mee te maken. Gelukkig hebben Annelies en ik beide vrij gekregen voor zondag, alhoewel John wel een beetje moeilijk deed in het begin… ‘Wellll, we are so short in staff now’!! (en dan moet je eigenlijk even horen hoe hij dit zegt, zeg het maar na zo sloom als je kunt!)..
Nog drie weken en het zit er alweer op! Echt ongelofelijk, ik wilde niemand geloven in het begin toen iedereen tegen me zei dat de tijd voorbij zou vliegen als ik eenmaal gewend was! De tijd vliegt voorbij!!! Dus bij deze, jullie hadden allemaal gelijk;)
Dikke kus en nu tot heeel snel!!
-
09 April 2011 - 09:53
Marit:
hallo nicky,
het is inderdaad vlug gegaan,zeker een teken dat het u daar bevalt,het zal ook een hele ervaring zijn om een afrikaans huwelijk mee te maken, ik denk dat er veel ambiance zal zijn,nog veel plezier ginder
groetjes,hippo,marit en silke xxx -
09 April 2011 - 11:21
Noëlle Jongen:
Hi lieve Nicky! Geweldig die avonturen! Mooi dat jullie nu in een nieuw huis zitten. Ik mis alleen het verdrietige verhaal van het aapje, dat er opeens niet meer was?! (oma vertelde me dit). Veel plezier op de bruiloft. Ik zou je wel eens zien willen swingen in de kerk, in je nieuwe jurk! En geniet van je laatste weken. Lieve groetjes, tante N. -
09 April 2011 - 11:22
Yvonne:
Hallo schatje,
Wederom heerlijk genoten van je geweldige nieuwe verslag!
Je bent vergeten te vertellen dat het kleine baby aapje wat jullie in huis hebben gehad en~weken lang de fles hebben gegeven is ontsnapt uit de kooi in het Wild Life Centre en is opgegeten door de krokodil! Ik dacht dat je er echt kapot van zou zijn en was echt verbaasd wat je reaktie was: dit gebeurt in de vrije natuur ook!
Hoewel ik weet dat je dit alles gaat missen dadelijk thuis, kan ik niet afwachten tot we je komen ophalen over 3 weekjes in Dusseldorf. Verheug we er al op een dag heerlijk met je te gaan shoppen strakjes thuis!
Schatje, maak er nog geweldige, onvergetelijke 3 weekjes van en de groetjes aan Jelke, Amely en de rest.
xxx ma
-
09 April 2011 - 12:48
Nicole :
Hey lieve Nicky, over 22 dagen is dit spannende avontuur al voorbij, wat gaat het snel!!Die Jacob is toch een stouterd zeg.Gelukkig dat jullie de stok weer te pakken kregen.Kun je niet zo'n puppie mee naar huis nemen,zo lief en klein.Nee doe maar niet natuurlijk. Wens je nog een hele fijne tijd ,het aftellen kan beginnen.Geniet er nog van,groetjes Nicole -
09 April 2011 - 15:25
Jacky:
Ik ben blij weer een leuk verslag van je te kunnen lezen. Wat zal ik dat over enkele weekjes gaan missen.
Geniet nog van de laatste weekjes in Kameroen xxx Jacky -
09 April 2011 - 15:33
Nick:
haha leuk verhaal! Gelukkig dat je binnenkort terug bent, k heb je gemist ;p -
09 April 2011 - 15:46
Sanny:
He NickPick!
Ik heb de 5e en 6e mei al voor je vrijgehouden! Can't wait!!!Jammer voor jou, nog maar 3 weken.. Veldman verheugt zich hier een heel stuk meer op :P
Kus en enjoyyyyyy -
11 April 2011 - 12:12
Karin:
Hallo Kenke, Boss van de Chimps (hahaha)
Is weer een geweldig reisverslag en mooie foto's. Altijd heel leuk om te lezen.
Hoe was de Afrikaanse bruiloft!!! Eindelijk een mooie gelegenheid voor een elegant jurkje en natuurlijk pumps met heel hoge haken (hahaha)
Wat een verhaal over Jacob en Mac, dat zijn ervaringen die je nooit mee zult vergeten.
Gelukkig dat het nieuwe vrijwilligershuis er over enkele weken heel anders uit ziet, anders was je misschien nog wel wat langer gebleven.....
Maak er nog een mooie tijd van daar in Kameroen,de komende drie weken en geniet van alles.
xxx Karin -
13 April 2011 - 05:40
Michel:
Eey nicky,
Hoe was het geweest op de afrikaanse bruiloft? Je vermaakt je erg goed volgens mij. Helemaal ingeburgerd haha.. Nu nog 2,5 week en dan zit het erop he ;) Dan moeten we echt weer een avondje ouderwets stappen ;) heel veel plezier nog de laatste weken!
X michel -
19 April 2011 - 21:05
Petri:
Yuiyyy Nicky je bent bijna weer terug :D:D !!! Ik ben blij om te horen dat de tijd omgevlogen is, want dat is een goed teken! Je hebt echt iets fantastisch om op terug te kijken :) Geniet er nog van de laatste 1,5 week! Ik kan niet wachten om nog meer verhalen van je in het echt te horen en nog meer foto's van je te zien! Het wordt weer tijd voor een hapje bij Bracke met zn 3tjes (ergens in de komende maanden, want je zult wel voor veel mensen tijd moeten vrij maken) ;). Nick tot snel!!! -
21 April 2011 - 00:25
Mats:
Dag lieve Nicky!
Steeds opnieuw mooie verhalen!!
Ik had het echt nooit verwacht dat je zo kon schrijven als dit..
Ben echt heel erg blij dat je je de laatste weken zo goed hebt geamuseerd en dat de tijd zo snel gaat!
Hier gaat het wachten anders heel erg langzaam..
Ik kan niet wachten om je aan het vliegveld op te komen halen!
Nog 1 week en een half.. ;)
Nog heel erg veel succes! X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
