Hard werken

Allereerst super dat jullie mijn reisverslag volgen en geweldig om al die lieve reacties te lezen!

Waar zal ik beginnen.. Het is zoveel allemaal, er komt zo ongelofelijk veel op me af, nog meer dan ik me ooit had kunnen voorstellen! Mijn aankomst op de luchthaven van Kameroen was wel even schrikken. Enorm chaotisch en wist echt niet waar ik heen moest. Niemand die iets zei en er stond niets aangegeven.. Uiteindelijk heb ik een paar donkere mensen gevolgd in de hoop dat die wel wisten waar ze naartoe liepen. Bij de paspoortcontrole sprak een Kameroener mij aan die in Duitsland woonde. Hij kwam z'n familie opzoeken en heeft me tot aan de taxi geholpen met alles. Hier was ik heel blij om want zodra we bij de bagage aankwamen vlogen er direct tientallen mannen op me af die me wilden helpen met m'n koffer (hier vragen ze dan naderhand veel geld voor), ze pakken bijna je koffer gewoon uit je handen. Het was wel even wachten op m'n koffer waardoor ik al in lichte paniek was (het zou toch niet dat...)Gelukkig na een half uurtje alle koffers bij elkaar gevonden en taxi zoeken. Dit was iemand die voor LWC (Limbe wildlife centre) werkte. Na 1,5 uur rijden (en vraag me niet hoe, want ze rijden echt als debielen!) eindelijk aangekomen in het vrijwilligershuisje. Hier zit nog een jongen uit Denemarken en een meisje uit Amerika die als dierenarts voor LWC werkt. Aardige mensen, alleen de communicatie verloopt nog een beetje moeizaam omdat m'n Engels echt niet super goed is. Hopelijk wordt dit snel beter!

De volgende dag ben ik direct begonnen met werken. Ik had zelf de keuze of ik een dagje rust wilde, maar hoe sneller ik begin, hoe sneller ik de aapjes kan zien toch? De eerste 2 dagen heb in in de keuken gestaan, quarantaine noemen ze dat. Dit was de hele dag bananen uit sorteren en voedsel bereiden voor de beesten. De mensen zijn allemaal heel vriendelijk en komen allemaal een praatje met je maken. Erg jammer dat ik ze zo slecht versta, ze spreken op een vreemde manier Engels en slikken veel woorden in, waardoor ik niet alles mee krijg wat ze zeggen.. Maar blijkbaar wen je ook hieraan! Gister, mijn 3e dag, heb ik met verzorger Jacob de sectie van de kleine aapjes mogen verzorgen. Dit was heel erg grappig want ze proberen steeds aan je haren te trekken of je vast te pakken als je voedsel in hun kooi legt. Sommige zijn echt gemeen en willen je bijten. Jacob is een rustige verzorger en werkt veel met commando's en gebaren. Ik had al op de weblogs van andere vrijwilligers gelezen dat de verzorgers op deze manier werken dus hier was ik op voorbereid.

Vandaag en morgen heb ik rustdag en volgende week hopelijk voor het eerst werken met de chimps en gorilla's. Ook sta ik binnen de komende twee weken een paar dagen in de quarantaine bij de baby chimps, met deze mag ik dan knuffelen en spelen, oh hier verheug ik me zo erg op! Wat ik ook alweer bijna vergeten was, is dat we afgelopen dagen een klein mona-aapje in ons huis hebben gehad. Hij is in beslag genomen door LWC en is nog niet sterk genoeg om bij de andere aapjes te gaan. Omdat hij nog melk nodig heeft komt hij met ons mee naar huis. Hij is zo grappig, hij klimt overal op en wil alles vast pakken. Liefst zou ik hem mee naar huis nemen :D..

Waarschijnlijk kom ik morgen (en anders volgend weekend) weer naar het internetcafe en dan zal ik wat foto's erop zetten. Heb er nog niet heel veel gemaakt omdat ik mijn camera nog niet tevoorschijn durfde te halen. haha..

Tot snel! Dikke kus en ik mis iedereen heel erg!